Αλλάγη πίστης ειδωλαλάτρη
ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΙΣΤΟΡΙΑ μας την διηγείται ο Επίσκοπος Ελενουπόλεως Παλλάδιος.
Ο Σεραπίων ήτο αιγύπτιος Ασκητής τελείως ακτήμων και ελεήμων.
Πολλές φορές τον είχαν ίδει να γυρίζη μ’ ένα σεντόνι τυλιγμένο γύρω από το γυμνό του σώμα, γιατί τα ενδύματα του τα είχε δώσει ελεημοσύνη. Έτσι του έμεινε και το όνομα Σινδόνιος. Κάποτε πουλήθηκε σαν δούλος σ’ ένα ειδωλολάτρη ηθοποιό για είκοσι νομίσματα.
Άρχισε με μεγάλη προθυμία να υπηρετή τον κυριόν του και όλη του την οικογένεια. Εργαζόταν αδιάκοπα χωρίς απαιτήσεις.
Το φαγητό του αποτελείτο μονό από ψωμί και νερό.
Ενώ τα χέρια του δούλευαν, ο νούς το ήτο απασχολημένος με την προσευχή. Τα λόγια της Γραφής δεν έλειπαν ποτέ από τα χείλη του.
Σκοπός του ήτο να μεταδώσει το φώς του Χριστού στους κυρίους του και δεν άργησε να το επιτύχη.
Τους προσείλκυσε στην πίστι, πρώτα από όλα με το παράδειγμα του χριστιανικού βίου του και ύστερα με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, που πέφτει σαν βάλσαμο παρηγοριάς στις ταλαιπωρημένες από τη κοσμική ματαιότητα ψυχές.
Όταν ο μίμος – έτσι έλεγαν τότε τους ηθοποιούς – , ή σύζυγος και τα παιδιά του επήραν τη χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, άφησαν το επάγγελμα τους που δεν συμφωνούσε πια με τη νέα ζωή και έγιναν ενεργά μέλη της Εκκλησίας.
Μια μέρα επήρε ιδιαιτέρως τον Σινδόνιο ο κύριος του και του είπε:
– Είναι καιρός, Αδελφέ, να σου ανταποδώσω την ευεργεσία που μου έκανες να ελευθερώσεις και μένα και την οικογένεια μου από το σκοτάδι της ειδωλαλατρίας. Πάρε και σύ για αντάλλαγμα την ελευθερία σου.
Τότε ο Σινδόνιος κατάλαβε πως είχε έλθει η ώρα να του αποκαλύψη την αλήθεια. Του είπε λοιπόν πως δεν ήτο δούλος και πως με την θελησί του πουλήθηκε σ’ αυτόν, για να τον οδηγήση στον Χριστό.
– Αφού επλήρωσε ο Θεός την επιθυμία μου, ας πάω τώρα να βοηθήσω κι’ άλλους.
Επέστρεψε τα είκοσι νομίσματα στον κύριο του και έφυγε για άλλη χώρα. Εκεί πουλήθηκε σε οικογένεια αιρετικών. Με τον ίδιο τρόπο έφερε κι’ αυτήν πολύ γρήγορα στους κόλπους της Εκκλησίας.
Μέχρι τέλους της ζωής του ο Σινδόνιος υπηρετούσε σωματικά και ψυχικά τους συνανθρώπους του.
