Ειπε ο γέροντας Δοσίθεος:
Θα την πάρει την σκούπα ο Χριστός. Θα στείλει τον Ηλία. Δεν έχουμε πολύ καιρό ακόμα.
Έτσι. Κάντε λίγη υπομονή. Θα τα καθαρίσει όλα ο Χριστός. Θα τα καθαρίσει. Κάντε υπομονή.
Θα σας πω ένα περιστατικό.
Έχω μία γνωστή μου η οποία ήτανε στην Αγγλία και πήγε να εκκλησιαστεί σε ένα Ναό.
Γνωστή μου, την ξέρω.
Μέσα ο Ναός ήταν όλοι μασκοφορεμένοι. Αυτή πήγε έτσι, χωρίς την μάσκα της.
Μόλις την είδε ο ιερέας απ’ την Ωραία Πύλη:
– Έξω. Έξω. Έξω.
Και όλοι οι άλλοι εκεί με ένα στόμα
– Έξω. Τί δουλειά έχεις εσύ εδώ χωρίς μάσκα.
Βγήκε η καημένη έξω. Αλλά σκέφτηκε, τουλάχιστον στο τέλος να μείνω για να κοινωνήσω. Θα καθίσω έξω.
Πράγματι στο τέλος, που φωνάζει ο ιερέας:
«Μέτα φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε», καλό θεώρησε να προσέλθει και αυτή.
Μόλις την είδε ο Ιερέας, με το Άγιο Δισκοπότηρο στο χέρι της λέει:
– Έξω, Έξω. Πώς τολμάς εσύ να μπαίνεις μέσα.
Βγήκε η καημένη έξω. Έβαλε τα κλάματα.
Και παρουσιάζονται δύο νεαροί. Της λένε:
– Γιατί κλαις;
Τους εξιστόρησε το γεγονός:
– Με βγάλαν έξω επειδή δεν φορούσα μάσκα.
– Μην στενοχωριέσαι, δεν είναι δικοί μας. Δεν είναι δικοί μας, μην στενοχωριέσαι.
– Κι εσείς ποιοί είστε;
– Ο Ηλίας και ο Ενώχ.
Θα την πάρει την σκούπα ο Χριστός. Θα στείλει τον Ηλία. Δεν έχουμε πολύ καιρό ακόμα.
Έτσι. Κάντε λίγη υπομονή. Θα τα καθαρίσει όλα ο Χριστός. Θα τα καθαρίσει. Κάντε υπομονή.
